پروتز

پروتز زیبایی سینه

بزرگ کردن سینه یکی از متداول ترین جراحی های زیبایی در جهان است. در سال ۲۰۰۹ جراحی پروتز سینه شایع ترین جراحی زیبایی در امریکا شد و سایر جراحی های زیبایی محبوب مثل لیپوساکشن، جراحی زیبایی بینی و جراحی زیبایی کوچک کردن شکم، بعد از آن قرار گرفتند. پروتز سینه در سایزهای مختلف ساخته می شود و براساس قطر آن ها و برجستگی که ایجاد می کند، متفاوت اند. بنابراین هر فردی در انتخاب اندازه و فرم مناسب خود دارای انتخاب است. پروتز های سینه در دو نوع وجود دارند:
پروتزهای آب نمکی (saline)
پروتزهای سیلیکون (یاsilicon) پروتزهای سیلیکونی با ژل های سیلیکونی مخصوصی پر می شوند و پوشش آن ها طوری طراحی شده است که پارگی و پخش شدگی ژل را به حداقل می رساند. اما نوع دیگر که توخالی هستند، در حین جراحی با آب نمک (نرمال سالین) پر می شوند. پروتز سیلیکونی به دلیل ایجاد حالت طبیعی تر کاربرد بیشتری دارد. پروتزهای سیلیکونی از لحاظ شکل ظاهری به دو نوع گرد (round) و قطره اشکی (Anatomical) تقسیم می شوند. محل قرار گیری پروتز بسته به شکل سینه، نظر جراح و انتظار فرد پس از جراحی متفاوت است. زير عضله اي كامل (subpectoral) زير غده اي (Sub glandular) ساب فاسيال (Subfascial) دوگانه (dual- plane) يا زیر عضله ای نسبی (partial subpectoral) روش دوگانه (dual-plane) در این روش بخشی از پروتز در زیر غده و بخش دیگر در زیر عضله قرار داده می شود. در این روش حداکثر پوشش توسط عضله ایجاد شده و از ایجاد افتادگی سینه روی پروتز جلوگیری می کند. این روش مرسوم ترین و شایع ترین روش قرارگیری پروتز است. زیرا معایب روش های دیگر را نداشته و اثر گذاری آن در دراز مدت بیش از هر روش دیگری است. در اصطلاح عمومی و در بین بسیاری از مردم این روش به عنوان زیر عضله ای شناخته می شود اما در واقع منظور روش زیر عضله ای نسبی یا دوگانه است.